“Mijn naam is Ankita en ik zit op school in de tweede klas. Na schooltijd ga ik naar een dependance van dagopvang Oasis, in Vellalapatti. Mijn moeder heeft twee echtgenoten gehad. De tweede man van mijn moeder is mijn vader, en die van mijn jongere broer. Door een tekort aan voedingsstoffen is mijn broertje lichamelijk beperkt. Mijn vader is helaas zwaar verslaafd aan alcohol en al het geld dat hij overdag verdient, gaat direct weer op aan wijn in de avond. Als hij teveel wijn heeft gedronken, slaapt hij meestal op straat en komt dan helemaal niet meer thuis. Soms krijgen wij als gezin weleens wat geld van hem, maar dat is helaas niet genoeg om eten, onze kleding en andere basisbehoeften te betalen. Ook kunnen we de huur van ons huis niet goed betalen en eten we maar een of twee maaltijden per dag. We hebben geen beschikking tot voedzame maaltijden en leven in extreme armoede.
Daarom bracht mijn moeder me naar dagopvang Oasis. Nu kan ik leren en daar ben ik heel blij om! We krijgen elke dag eten en goede lessen. Tijdens de coronacrisis kreeg ik een jaar lang elke maand 10 kilo rijst, en mijn broertje 5 kilo.
Ik wil stichting Oasis en de sponsors bedanken voor alle hulp!”
(Ankita’s naam is om privacyredenen gefingeerd.)
